Σάββατο, Οκτωβρίου 18, 2014

Μοιχεία




Είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι ο Πάολο Κοέλο είναι υπερτιμημένος συγγραφέας και πως το πιο σπουδαίο και γνωστό του έργο, «Ο Αλχημιστής» δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία «ουτοπία».
Προσωπικά έχω αντίθετη άποψη. Κατά τη γνώμη μου ο Κοέλο είναι ένας ικανότατος δημιουργός, εκφράζει άριστα τις βαθιές φιλοσοφικές του σκέψεις με τον απλό λόγο που συνηθίζει να χρησιμοποιεί. Υπάρχουν σημεία στα βιβλία του που νιώθεις ότι ξαφνικά ανακαλύπτεις κάτι πολύ σπουδαίο και δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς για την ίδια σου την ύπαρξη, για το νόημα και την ουσία όλων όσων σε περιβάλουν ενώ καταλήγεις να αμφισβητείς περισσότερο από κάθε τι την καθημερινότητα σου.
Περίπου κάτι τέτοιο πραγματεύεται και το συγκεκριμένο βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στη χώρα μας από τις εκδόσεις Λιβάνη με τον τίτλο «Μοιχεία».
Η Λίντα είναι μία γυναίκα που ζει μία καλή, προγραμματισμένη ζωή δίχως έγνοιες και ανησυχίες. Έχει έναν καλό γάμο, δύο υπέροχα παιδιά και δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τα χρήματα αφού δεν της λείπουν ενώ είναι επαγγελματικά επιτυχημένη. Κι όμως κάτι λείπει χωρίς να ξέρει και η ίδια τη είναι αυτό. Η συνάντηση της με έναν παλιό συμμαθητή της με τον οποίο τους ενώνει μία «παιδική» ερωτική σχέση γίνεται ο καταλύτης για να ξυπνήσουν καταπιεσμένα συναισθήματα μέσα της, να ξεσπάσουν και γρήγορα ξεπερνά όλα της τα όρια, σπάει τους ηθικούς κανόνες και καταλήγει να διαπράξει μία ενοχική μα λυτρωτική μοιχεία.
Διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό της και εμείς ως αναγνώστες απολαμβάνουμε να τις διαβάζουμε αφού ο Κοέλο δεν στέκεται στα συνηθισμένα. Ξεφλουδίζει με δεξιοτεχνία την ψυχή της ηρωίδας του, την ξεγυμνώνει και μας δείχνει ξεκάθαρα και ωμά τα καταπιεσμένα της ένστικτα, την παράνοια που ώρες ώρες την εξουσιάζει. Ο πόθος, η επιθυμία, ο έρωτας, η αγάπη, η ζήλεια, ο φθόνος είναι μονάχα λίγα από τα συναισθήματα τα οποία αποδίδονται με έναν ασυνήθιστο και απόλυτα επαναστατικό τρόπο.
Δεν έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του Κοέλο απ’ όσα όμως έχω στη συλλογή μου θεωρώ μέχρι στιγμής καλύτερο του το «Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει» και θα σύστηνα ανεπιφύλακτα σε όλους να το διαβάσουν αν δεν το έχουν ήδη κάνει.
Όσον αφορά τη «Μοιχεία», υπήρχαν στιγμές που απογειώθηκα κι άλλες που απογοητεύτηκα γιατί για κάποιο ανεξήγητο λόγο μοιάζει να θέλει να δώσει απλά ένα τέλος σ’ αυτή την ιστορία το οποίο κατά τη γνώμη μου δεν ταίριαζε για κανένα λόγο και δεν δικαιολογεί απολύτως τίποτα. Ωστόσο, ο Κοέλο είναι ένας από τους συγγραφείς που θαυμάζω και αγαπώ αφού πάντα με πάντα, με κάθε του έργο θα καταφέρει είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο να αγγίξει ευαίσθητες χορδές της ψυχής μου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου