Κυριακή, Δεκεμβρίου 15, 2013

H "Κατάρα" του Έντουαρντ



Ο πρώτος Έντουαρντ που μπήκε στη ζωή μου δυναμικά και «τάραξε» τα ήσυχα νερά της ήταν ο Ψαλιδοχέρης. Μπορεί να έχουν περάσει περίπου είκοσι χρόνια από τότε αλλά ακόμα μέχρι και σήμερα η ταινία του Τιμ Μπάρτον με πρωταγωνιστή τον Τζόνι Ντεπ σ’ αυτόν τον ιδιόρρυθμο ρόλο με σημάδεψε. Παραμένω μέχρι και σήμερα φανατική θαυμάστρια του Τζόνι Ντεπ ενώ ο Τιμ Μπάρτον με τα γοτθικά του παραμύθια βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες. Ποιος μπορεί να έμεινε ασυγκίνητος στο δράμα του Ψαλιδοχέρη που ο δημιουργός του πέθανε και δεν πρόλαβε να τον ολοκληρώσει ώστε να είναι φυσιολογικός, σχεδόν ένας κανονικός άνθρωπος; Η σκηνή που ο Έντουαρντ «σκαλίζει» τον πάγο και χιονίζει με τη Γουανινόνα Ράιντερ να χορεύει κάτω από τις νιφάδες, έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στην ψυχή και στην καρδιά μου.





Ο δεύτερος κατά σειρά Έντουαρντ που «γνώρισα», ήταν εκείνος του Πάολο Κοέλο στο καλύτερο κατά τη γνώμη μου μυθιστόρημα του, «Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει». Θα πρότεινα έτσι κι αλλιώς, σε όποιον δεν έχει διαβάσει αυτό το βιβλίο να το κάνει γιατί πραγματικά πρόκειται για έναν «ύμνο» ζωής. Αλλά πέρα από την εξαιρετική κεντρική ιδέα την οποία ο δημιουργός τη χειρίζεται άψογα και την δυνατή του ηρωίδα, τη Βερόνικα, υπάρχει κι ένας άλλος χαρακτήρας, ο Έντουαρντ! Έγκλειστος σε ένα ψυχιατρείο, ιδιόρρυθμος, και κάθε άλλο παρά τρελός, ο συγκεκριμένος Έντουαρντ είναι μία συγκλονιστική αποκάλυψη για κάθε αναγνώστη. Με γοήτευσε βαθιά, με στιγμάτισε και δεν μπόρεσα ποτέ να τον ξεχάσω!




Παραδόξως αρκετά χρόνια αργότερα και πολύ πριν τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι, παρακολούθησα μία ταινία με τίτλο «Η γραμματέας», όπου το θέμα που πραγματεύεται δεν είναι άλλο παρά μία σαδομαζοχιστική – σεξουαλική σχέση. Ομολογώ πως την εποχή εκείνη που δεν ήμουν ακόμα τόσο εξοικειωμένη με τέτοιου είδους θέματα ότι τη βρήκα ιδιαίτερα τολμηρή και πρωτοποριακή. Το βασικό ατού της ταινίας είναι και πάλι ο πρωταγωνιστής της, ο Τζέιμς Σπέιντερ ο οποίος τυγχάνει να είναι ένας από τους πολύ αγαπημένους μου ηθοποιούς ο οποίος έχει παίξει σε πλήθος ταινιών αποδεικνύοντας σε κάθε μία από αυτές το ιδιαίτερο ταλέντο του. Και το όνομα του ήρωα στη συγκεκριμένη ταινία ήταν Έντουαρντ και μάλιστα Γκρέι! Ναι, είναι αλήθεια! Το σύμπαν συχνά – πυκνά παίζει βρώμικα παιχνίδια!




Το 2008, μία ανύποπτη αναγνώστρια πείθεται σε μία διαδικτυακή κοινότητα να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο έχει να κάνει με μία νεαρή η οποία ερωτεύεται έναν βρικόλακα! Θέμα το οποίο δεν βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον στην αρχή κι όμως κατέληξε να γίνει σταθμός στη ζωή μου και αναθεώρησα από τις πρώτες κιόλας σελίδες της ανάγνωσης του! Το όνομα του βρικόλακα ήταν Έντουαρντ  Κάλλεν και νομίζω πως είναι περιττό να μπω σε λεπτομέρειες και να αναλύσω σε βάθος το μέγεθος του έρωτα μου στο πρόσωπο του! Όλοι το γνωρίζουν και αρκεί μία επίσκεψη στο σπίτι μου για να πειστεί κανείς σχετικά.




Ακολούθησαν πολλά και διάφορα FanFic (ιστορίες που είχαν σαν βάση το Λυκόφως αλλά η δομή, η πλοκή και η εξέλιξη τους ήταν δημιουργήματα των θαυμαστών της σειράς) όπου σε όλα μα όλα όμως όπως είναι λογικό ο πρωταγωνιστής λεγόταν Έντουαρντ. Έτσι λοιπόν ο Ναθάνιελ από τον Κυρίαρχο, ο Κρίστιαν Γκρέι από τις Πενήντα Αποχρώσεις, ο Ράιαν Μπένετ από το Beautiful Bastard και άλλοι πολλοί μα πάρα πολλοί «Έντουαρντ» στοίχειωναν σε καθημερινή βάση τη σκέψη και τα όνειρα μου.

Η έννοια και η υπόσταση «Έντουαρντ» αποτελεί για εμένα πλέον τον ιδανικό ήρωα και πάνω που είχα φτάσει επιτέλους σε ένα σημείο έτοιμη να αποδεσμευτώ, μπήκε στη ζωή μου η σειρά WhiteQueen η οποία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Phlippa Gregory που για όσους δεν το γνωρίζουν οι ιστορίες της έχουν ιστορική βάση. Νομίζω ότι το πιο γνωστό της βιβλίο είναι το The other Boleyn girl (η άλλη ερωμένη του βασιλιά) και βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα την εποχή της βασιλείας του Ερρίκου Η’. Αντίθετα το WhiteQueen τοποθετείται κατά τη διάρκεια του πολέμου των Ρόδων, τον εμφύλιο μεταξύ των δύο πιο ισχυρών οικογενειών της Αγγλίας με σημαντικές πιθανότητες διαδοχής στον θρόνο. Η Ελισάβετ λοιπόν, μία νεαρή χήρα ευγενής της οποίας ο άντρας   σκοτώθηκε σε μία μάχη κατά του Εδουάρδου Δ’ που «κέρδισε» σχεδόν διά της βίας τον θρόνο, αποφασίζει να συναντήσει τον ίδιο τον βασιλιά και να τον παρακαλέσει να της επιστρέψει τη γη του συζύγου της για χάρη των δύο ορφανών αγοριών της. Μόνο που κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης τυχαίνει ο βασιλιάς Εδουάρδος να ερωτευτεί την Ελισάβετ και στη συνέχεια να την παντρευτεί και να την κάνει βασίλισσα της Αγγλίας! Η συνέχεια επί της οθόνης αν σκοπεύετε να παρακολουθήσετε αυτήν την εξαιρετική από κάθε άποψη σειρά ή μπορείτε αν θέλετε να διαβάσετε το βιβλίο της Philippa Gregory. Ο πρωταγωνιστής της σειράς είναι ο Max Irons (γιός του Τζέρεμι Άιρονς!) και υποδύεται με επιτυχία θα έλεγα τον βασιλιά Εδουάρδο – Έντουαρντ!





Τι να είναι άραγε αυτό που με κυνηγάει; Η κατάρα του Έντουαρντ; Θα έλεγα μάλλον το αντίθετο αφού έχω λατρέψει ξεχωριστά τον καθένα από αυτούς και ειλικρινά έχω αρχίσει να πιστεύω και να περιμένω πως θα τύχει να βρεθούν κι άλλοι στον δρόμο μου. Άλλωστε το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου