Πέμπτη, Μαρτίου 15, 2018

Παρουσίαση βιβλίου -Λουλούδια της Ευτυχίας



Οι εκδόσεις Ωκεανίδα κι εγώ σας προσκαλούμε σε μια βραδιά αφιερωμένη στους ανθρώπους και τα συναισθήματα. Ελάτε να γνωριστούμε, να κουβεντιάσουμε και να σας παρουσιάσω τα "Λουλούδια της Ευτυχίας", μια συντονισμένη προσπάθεια ανθρώπων που δίνουν Ευτυχία για να πάρουν Ευτυχία. Θα σας περιμένω με μεγάλη χαρά και πολλές εκπλήξεις! 

Τρίτη, Νοεμβρίου 14, 2017

Λουλούδια της Ευτυχίας - Εξώφυλλο



Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες. Κάθε βιβλίο που φτάνει στην έκδοση είναι για τον δημιουργό του ένα όνειρο που πραγματοποιείται. Έτσι λοιπόν με ιδιαίτερη συγκίνηση σας παρουσιάζω το εξώφυλλο του νέου μου βιβλίου "Λουλούδια της Ευτυχίας" που θα κυκλοφορήσει προσεχώς από τις εκδόσεις Ωκεανίδα του Ομίλου Νίκη Εκδοτική. Θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα των εκδόσεων γι' αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα που εκφράζει απόλυτα το περιεχόμενο και ιδιαίτερα την εκδότρια μου, την κυρία Μαρία Καρβέλα που είναι αναμφισβήτητα ένα Λουλούδι της Ευτυχίας!

Πέμπτη, Απριλίου 06, 2017

Νίκη Εκδοτική - Νέο εκδοτικό Σπίτι!


Ένα νέο, πολύ φιλόξενο σπίτι άνοιξε τις πόρτες του για εμένα και τα βιβλία μου και νιώθω πραγματικά μεγάλη χαρά που θα συνεργαστώ με τόσο ζεστούς και δοτικούς ανθρώπους όπως είναι η Αναστασία Κορινθίου και φυσικά η εκδότρια Μαρία Καρβέλα.
Η εικόνα μιλάει από μόνη της και προσωπικά ανυπομονώ να ξεκινήσει αυτό το νέο, συναρπαστικό ταξίδι!
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου τις εκδόσεις που μ' εμπιστεύτηκαν και ξεχώρισαν τα έργα μου.


Ακολουθεί η ανακοίνωση των εκδόσεων:

Με λευκά λουλούδια για τα "ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ" και σοκολατένιες καρδιές για την "Σκοτεινή καρδιά ", ομόρφυνε τον εκδοτικό μας, το χαμόγελο της Μαρίας Στεφάνου που ανήκει πλέον στο συγγραφικό μας δυναμικό!
Καλή αρχή!

Σάββατο, Νοεμβρίου 26, 2016

Η Ταμπακιέρα



Πριν λίγες μέρες κι ενώ έψαχνα μανιωδώς μέσα στην τσάντα μου για τα κλειδιά του σπιτιού, το χέρι μου έπιασε κι έβγαλε ένα κουτί που κουβαλούσε στην πλάτη του μακρινές αναμνήσεις.
Αφού κατάφερα επιτέλους να βρω τα κλειδιά και ν’ ανοίξω την πόρτα, άφησα το μωρό από την αγκαλιά μου κι ο χρόνος πάγωσε, άρχισε να γυρνά αντίστροφα κι αφέθηκα συνειδητά σε τούτο το σύντομο ταξίδι στο παρελθόν.
Πριν από δέκα και κάτι χρόνια, επισκέφτηκα το Σίντνεϊ κι έμεινα εκεί έναν ολόκληρο μήνα σε σπίτι ομογενών συγγενών. Γνώρισα τότε πολλούς ανθρώπους, Έλληνες όλοι τους, μετανάστες μιας άλλης εποχής που έφυγαν στα ξένα για μια καλύτερη ζωή.
Εκείνο το απόγευμα, στο σπίτι της ξαδέλφης και της θείας μου, ήρθε να μας επισκεφτεί μια πολύ καλή τους φίλη. Με το που μπήκε μέσα, αμέσως ένιωσα μια ανεξήγητη οικειότητα. Κάθισα στο τραπέζι αντικριστά της και ξεκινήσαμε να μιλάμε σαν να γνωριζόμαστε από χρόνια.
Ήταν μια γυναίκα περιποιημένη, αρχοντική που σε κέρδιζε πολύ εύκολα. Μιλήσαμε περισσότερο για την Ελλάδα φυσικά που η νοσταλγία για την πατρίδα είναι ένα μόνιμο κάρβουνο σε όσους την έχουν αφήσει πίσω τους. Μου είπε όλη την ιστορία της, για το πως ο μπαμπάς της αποφάσισε να πάρει όλη την οικογένεια και να φύγουν. Ήταν ευχαριστημένη με τον τρόπο ζωής της, με τους ανθρώπους που γνώρισε εκεί παρά τις αρχικές δυσκολίες. Στη συνέχεια έκανε τη δική της οικογένεια και όση ώρα μου μιλούσε, εξέπεμπε μια ηρεμία και σιγουριά που ομολογώ ότι δεν έχω ξαναδεί σε όλη μου τη ζωή.
Εκείνη τη στιγμή, στα 27 μου χρόνια, ομολογώ ότι αυτή τη γυναίκα τη ζήλεψα. Ήταν ένας άνθρωπος που είχε ζήσει έντονα και δυναμικά και αυτό το καταλάβαινα από τις περιγραφές της για το καθετί όπως και από το χαμόγελο που δεν ξεκόλλησε στιγμή από τα χείλη της.
Και τότε, έβγαλε από την τσάντα της μια ταμπακιέρα με την Όντρει Χέιμπορν και πήρε από μέσα ένα τσιγάρο. Αυθόρμητα είπα αμέσως αυτό που σκέφτηκα.
«Τι όμορφη ταμπακιέρα!»
«Σου αρέσει;» με ρώτησε.
«Ναι, είναι πολύ ωραία», είπα και εννοούσα την κάθε λέξη.
«Είναι δική σου», ήταν η επόμενη φράση της κι έμεινα με το στόμα ανοιχτό να την κοιτάζω. Ευθύς αμέσως, έβγαλε από μέσα όλα τα τσιγάρα της και μου την έδωσε στα χέρια. Δεν ήξερα αν θα ήταν σωστό να τη δεχτώ, όμως σκέφτηκα πως θα μπορούσα να την πάρω σαν αναμνηστικό για να τη θυμάμαι. Την πήρα λοιπόν κι έβαλα μέσα τα δικά μου τσιγάρα κι ακόμα κι όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τη χρησιμοποιούσα.
Λίγα χρόνια αργότερα, έμαθα από τη θεία μου πως αυτή η γυναίκα που μου χάρισε τούτη την ταμπακιέρα αρρώστησε. Ο καρκίνος της χτύπησε την πόρτα κι εκείνη έδωσε τη προσωπική της μάχη. Ήμουν σίγουρη ότι θα έβγαινε νικήτρια, δεν ήταν δυνατόν να καταφέρει μια αρρώστια να λυγίσει έναν τόσο ζωντανό και δυνατό άνθρωπο. Δυστυχώς όμως τα πράγματα εξελίχτηκαν διαφορετικά.
Ο καιρός πέρασε, κάποια στιγμή η ταμπακιέρα κατέληξε ξεχασμένη σ’ ένα συρτάρι κι εγώ πριν δύο χρόνια περίπου έκοψα το τσιγάρο.
Στην τσάντα μου δεν ξέρω πως βρέθηκε, μάλλον η κόρη μου την έβαλε εκεί που έχει την τάση τελευταία να σκαλίζει.
Αυτό που ξέρω όμως είναι πως η ταμπακιέρα αυτή είναι πολλά περισσότερο από ένα απλό αντικείμενο. Αντί να τη ξαναβάλω στο συρτάρι, την κράτησα μέσα στην τσάντα μου κι ας μη την χρησιμοποιώ. Μου δίνει θάρρος και ελπίδα ότι ίσως μπορώ κι εγώ να ζήσω έντονα και δυναμικά, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή έως ότου να χτυπήσει το καμπανάκι της λήξης.

Άλλωστε τα δέντρα πεθαίνουν όρθια κι αυτό μου έμαθε εκείνη η γυναίκα. Να στέκομαι πάντα όρθια.

Τρίτη, Μαΐου 17, 2016

Παρουσίαση "Μια Βόλτα στον Παράδεισο" 14/05/2016 Δ.Μ. Περιστερίου



Νιώθω πραγματικά ιδιαίτερα συγκινημένη και δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω την κυρία Νικολίτσα Καρκούλια και τη Λυδία - Γαρυφαλλιά Τεπελένη για την όμορφη βραδιά και τη φιλοξενία τους στο Δημαρχιακό Μέγαρο Περιστερίου.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τις αγαπημένες ομότεχνες και φίλες μου Νατάσα Γκουτζικίδου και Θεώνη Μπριλή που αποδέχτηκαν την πρόσκλησή και μίλησαν με τόσο όμορφα λόγια για το βιβλίο μου.
Ήταν μια βραδιά που τα είχε όλα ενώ ταξιδέψαμε και πάλι στην όμορφη Σαντορίνη παρέα με τους ήρωες και ζήσαμε έστω και για λίγο τις περιπέτειες τους. 
Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας, τους φίλους μου, την οικογένεια μου και εύχομαι να ανταμώσουμε ξανά σύντομα σε ακόμα περισσότερα αναγνωστικά ταξίδια.
























Σάββατο, Μαΐου 14, 2016

Παρουσίαση: "Μια Βόλτα στον Παράδεισο", στο Δημαρχιακό Μέγαρο Περιστερίου



Με μεγάλη χαρά σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου μου: "Μια Βόλτα στον Παράδεισο". Σας περιμένω με πολύ καλή παρέα να μιλήσουμε για τις ανθρώπινες σχέσεις, τη φιλία αλλά και για έναν τόπο που προσωπικά αγαπώ πολύ, τη Σαντορίνη!
Με πολλές εκπλήξεις, κέφι και καλοκαιρινή διάθεση, ελάτε για να ταξιδέψουμε όλοι μαζί μέχρι τον υπέροχο αυτό προορισμό!

Σάββατο, Φεβρουαρίου 27, 2016

Θαρρώ πως ήταν χθες



Θαρρώ πως ήταν χθες που παίζαμε λάστιχο με τις παιδικές μου φίλες.
Θαρρώ πως ήταν χθες που ξαπλώναμε στα κρεβάτια που είχαμε στην ταράτσα και χαζεύαμε τον έναστρο ουρανό.
Σκαρώναμε αυτοσχέδια παιχνίδια με τις κούκλες Μπιμπι-Μπο και τ’ απογεύματα παρακολουθούσαμε την Κάντυ Κάντυ και το Ουράνιο Τόξο.
Τ’ αγόρια μας κυνηγούσαν με τα φυσοκάλαμα, όποτε βρίσκαμε ευκαιρία παίζαμε μπουγέλο κι αργότερα, λίγο πριν το τέλος του Δημοτικού, βάζαμε δίσκους στο πικ-απ και τραγουδούσαμε τη μεγάλη επιτυχία της Αλέξιας, Τα κορίτσια ξενυχτάνε.
Κι όμως… πέρασαν τόσα χρόνια…
Ακόμα σαν ν’ ακούω τη μαμά μου. Πάντα είναι μαζί μου κι ας έχει φύγει για το ταξίδι δίχως επιστροφή.
«Να προσέχεις. Με ποιους θα πας; Τι ώρα θα γυρίσεις;»
Έξω απ’ τη πόρτα τώρα γράφει τ’ όνομά μου. Πάνω στο τραπέζι μια μεγάλη ζωγραφιά με διάφορα χρώματα και πολλά ουράνια τόξα γράφει κάτω αριστερά με δυσανάλογα γράμματα: Μαμά σ’ αγαπώ. Ταυτόχρονα ακούγεται ένα σιγανό κλάμα, μια λιλιπούτεια ύπαρξη με αναζητά κι όταν βλέπει το πρόσωπό μου σκάει ένα τεράστιο χαμόγελο.
Θαρρώ πως ήταν χθες που βρέθηκα για πρώτη φορά πάνω στη σκηνή τρέμοντας ότι θα ξεχάσω τα λόγια μου.
Θαρρώ πως ήταν χθες που φόρεσα εκείνο το άσπρο φόρεμα και χόρευα νησιώτικα για όλη την υπόλοιπη βραδιά.
Θαρρώ πως ήταν χθες που είδα για πρώτη φορά τα μεγάλα εκφραστικά μάτια της κόρης μου.
Κι ύστερα  εκείνα τα όνειρα που έγιναν χιλιάδες λέξεις…
Ακόμα σαν ακούω τη μαμά μου:
«Προσγειώσου στη γη! Μη πετάς συνέχεια στα σύννεφα!»
Έξω απ’ τη πόρτα τώρα γράφει το όνομά μου όπως και πάνω στους λογαριασμούς και στο εκκαθαριστικό της εφορίας.

Θαρρώ πως ήταν χθες… θαρρώ πως ήταν χθες…!

Υ.Γ. Όσα χρόνια κι αν περάσουν όλοι βαθιά μέσα μας παραμένουμε ίδιοι ηλικιακά. Μόνο εξωτερικά φαίνεται ο χρόνος που περνά κι αφήνει τα ανεξίτηλα σημάδια του σταδιακά. Τα γενέθλια δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από έναν αριθμό. 

37... Τρία και εφτά. 

Θέλετε να μάθετε την ευχή μου γι' αυτά τα γενέθλια; Να έρθει η μέρα που το εφτά θα είναι μπροστά από το τρία. ;)

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 31, 2015

Πάει ο παλιός ο χρόνος




Αυτές τις μέρες, λίγο έως πολύ, διαβάζουμε παντού ευχές για τα Χριστούγεννα ή για τη νέα χρονιά που έρχεται. Είναι επίσης συνηθισμένο οι περισσότεροι να κάνουμε τον «απολογισμό» μας.
Ωστόσο φέτος προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση να κάνω κάτι τέτοιο. Ποιο θα ήταν το νόημα αναρωτιέμαι να κάθομαι και αναλύω – σκέφτομαι τις όμορφες ή και τις άσχημες στιγμές που πέρασαν;
Είναι σίγουρο πως η ζωή δίνει μαθήματα με το πέρασμα του χρόνου. Μέσα από τις εμπειρίες μας και τις καταστάσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε καθημερινά γινόμαστε πιο σοφοί και στη συνέχεια επιλέγουμε – αποφασίζουμε έχοντας μεγαλύτερη γνώση για ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις.
Θα μπορούσα πάντως να χαρακτηρίσω με ευκολία το 2015 μια άθλια χρονιά αφού η χώρα μας πέρασε στην κυριολεξία διά πυρός και σιδήρου! Και δυστυχώς, κάτι μου λέει ότι το τρενάκι του τρόμου βρίσκεται απλά σε τροχιά και η ταχύτητα ολοένα και αυξάνεται, ο εκτροχιασμός δεν έχει έρθει ακόμα!
Ζήσαμε οι περισσότεροι δύσκολες στιγμές, γεμάτες ανησυχία και αγωνία αλλά τελικά καταλήγω στο συμπέρασμα πως στη ζωή δεν υπάρχει τίποτα μόνιμο, όλα είναι πάντοτε ρευστά.
Και εν τέλει, μια φίλη μου είπε πριν λίγο καιρό πως μπορούμε να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις εκεί που έχουν προηγηθεί άσχημες.
Αυτό το έτος έκλεισε για εμένα με τη γέννηση του γιού μου, ενός αθώου πανέμορφου μωρού που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μου. Κι όμως νιώθω τόσο ευτυχισμένη, τόσο ολοκληρωμένη που κανένα capital control ή κάποια ανόητη και ανεύθυνη κυβέρνηση δεν μπορούν χαλάσουν ή να μου κλέψουν αυτή τη μαγεία. Γιατί φίλοι μου ακριβώς αυτό είναι η ζωή, ΜΑΓΕΙΑ! Με τις δύσκολες στιγμές της και τις όμορφες να αναμετριούνται κάθε τόσο μεταξύ τους κι εμείς να βγαίνουμε νικητές μόνο αν δεν λυγίσουμε, δεν σκύψουμε το κεφάλι αλλά σταθούμε στα πόδια μας να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες.
Γι’ αυτό λοιπόν καταλήγω στο συμπέρασμα πως το 2015 ήταν σε γενικές γραμμές μία χρονιά που έφερε πολύ ανακατωσούρα, μας έβαλε σε διλλήματα και μας δημιούργησε ανασφάλεια. Αλλά αντί να μείνω σε αυτά, επιλέγω να κρατήσω το καλό της υπόθεσης. Παρά τις αντιξοότητες, έφερα έναν άνθρωπο σ’ αυτό τον κόσμο και πρώτη εγώ οφείλω να του δείξω τον δρόμο, να τον προστατεύσω, να τον αγκαλιάσω και να του μάθω να βλέπει την όμορφη πλευρά της ζωής.
Εύχομαι το 2016 να φέρει στον καθένα μας ότι πραγματικά επιθυμεί και μακάρι να πέσουν οι τόνοι, να χαμηλώσει η ένταση και να σβήσει η φωτιά του πολέμου και της αδικίας που τόσο άδικα έχουν φουντώσει.
Ας βάλει ο καθένας μας το δικό του λιθάρι για να βοηθήσει εκείνους που έχουν ανάγκη ή ακόμα κι αν αυτό είναι δύσκολο ή ανέφικτο, ας σκεφτούμε λίγο περισσότερο τις επιλογές μας ώστε να διορθώσουμε όσο το δυνατόν τα λάθη του παρελθόντος και να δημιουργήσουμε ελπίδα για το μέλλον.  

Καλή χρονιά σε όλους!

Κυριακή, Οκτωβρίου 04, 2015

Μια βόλτα στον παράδεισο - book review






Θέλω να ευχαριστήσω ολόψυχα την αγαπημένη Νικολέτα Κατσιούλη και το blog της Read to Death που θέλησε να δημιουργήσει αυτό το πρωτοποριακό βίντεο ώστε να εκφράσει τις απόψεις της για το βιβλίο μου! Είναι πραγματικά πολύ σπουδαίο να βλέπεις τη δουλειά σου να απογειώνεται, να φτάνει ψηλά και να αγαπιέται τόσο πολύ!
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την αγάπη και τη στήριξη σε κάθε μου συγγραφική απόπειρα!

χχχ

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 25, 2015

Έκθεση Βιβλίου Ζάππειο 2015



Αγαπημένοι φίλοι και φίλες,

Θα είναι μεγάλη χαρά και τιμή για όλους τους συγγραφείς του Εκδοτικού Οργανισμού Λιβάνη, να επισκεφτείτε το περίπτερο που φιλοξενεί τα βιβλία μας. Όπως βλέπετε στο πρόγραμμα, ξεχωριστοί και αξιόλογοι συγγραφείς θα σας περιμένουν για γνωριμία, κουβέντα και υπογραφές αντιτύπων.
Αν θέλετε να ξεφύγετε από τα καθημερινά και τα συνηθισμένα, ελάτε μια βόλτα στο Ζάππειο για να ενισχύσετε τη γιορτή του βιβλίου και να κάνετε στον εαυτό σας δώρα ανεκτίμητης αξίας που μόνο ένα βιβλίο μπορεί να σας προσφέρει.
Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους τους ομότεχνους φίλους μου και αν μου το επιτρέψουν οι συνθήκες ελπίζω ότι θα κάνω κι εγώ μια "Βόλτα" με μοναδικό προορισμό φυσικά τον "Παράδεισο"!


χχχ

Πέμπτη, Ιουλίου 16, 2015

Συνέντευξη για τον Εθνικό Κήρυξ

 maria stefanou


Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς την κυρία Μαρία Παπανικολάου γι' αυτή την υπέροχη συνέντευξη στον Εθνικό Κήρυξ, την εφημερίδα για την ομογένεια της Αμερικής. Αν θέλετε κι εσείς να τη διαβάσετε δεν έχετε παρά να πατήσετε τον σύνδεσμο που ακολουθεί: 

Σάββατο, Ιουνίου 06, 2015

Έκθεση Βιβλίου - Πασαλιμάνι 2015


Αγαπητοί φίλοι, 

Αυτή την Παρασκευή στις 12 Ιουνίου, ανοίγει τις πύλες της για μια ακόμα φορά, η έκθεση Βιβλίου στο πανέμορφο Πασαλιμάνι. Πρόκειται για έναν θεσμό που έχει αντέξει σε βάθος χρόνου και προσωπικά είχα την τύχη και τη χαρά να επισκέπτομαι από παιδί. Φέτος λοιπόν θα είμαι και πάλι εκεί, την πρώτη κιόλας μέρα και θα σας περιμένω αν θέλετε να συναντηθούμε από κοντά, να γνωριστούμε, να μιλήσουμε για Παραδεισένιες Βόλτες και όχι μόνο! Όπως βλέπετε, κάθε μέρα και κάποιος άλλος συγγραφέας των εκδόσεων Λιβάνη θα είναι εκεί για να ταξιδέψετε στην ιδιαίτερη μαγεία των βιβλίων μας!

Αυτή την Παρασκευή λοιπόν, 12 Ιουνίου 2015, από τις 20.00 έως τις 22.30 θα σας περιμένω με μεγάλη χαρά!


Πέμπτη, Μαΐου 07, 2015

Ανοιξιάτικος διαγωνισμός!




Θέλεις να κερδίσεις κι εσύ ένα αντίτυπο του βιβλίου “Μια Βόλτα στον Παράδεισο” της Μαρίας Στεφάνου;

Αν ναι, δεν έχεις παρά να επισκεφτείς την ομάδα μας στο Facebook στο παρακάτω link και να γίνεις μέλος, https://www.facebook.com/groups/528162187319031/

Απαραίτητη προϋπόθεση για να συμμετέχεις είναι να δημιουργήσεις ένα κολλάζ, μια φωτογραφία, μια εικόνα που θα εμφανίζεται το εξώφυλλο του βιβλίου με ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα! Είσαι ελεύθερος να χρησιμοποιήσεις όποιο φόντο θέλεις, χρώματα της επιλογής σου και ότι άλλο πιστεύεις ότι θυμίζει άνοιξη!
Αφήστε τη φαντασίας σας ελεύθερη και αυτοσχεδιάστε!!!

Όλες οι δημιουργίες θα μπουν σε διαδικασία ψηφοφορίας στην ομάδα μας το Σάββατο 23/5/2015 που θα λήξει την Κυριακή 24/5/2015 στις 20.00 το απόγευμα όπου στη συνέχεια θα ανακοινωθούν οι νικητές.

Οι δύο δημιουργίες που θα ξεχωρίσουν θα κερδίσουν από ένα αντίτυπο του βιβλίου εντελώς δωρεάν, μια προσφορά τον εκδόσεων Λιβάνη.

Οι συμμετοχές ξεκινούν από σήμερα 7/5/2015.


Καλή επιτυχία σε όλους!